بارسایی ها
technology & sportبارسایی ها
technology & sportوالدز
نام: ویکتور والدز آریباس (شماره 1)
وزن: 78 کیلوگرم
محل تولد: هاسپیتالت دل لیوبرجات (اسپانیا)
زمان تولد: 14 ژانویه 1982
قد: 183 سانتیمتر
زندگینامه:
ویکتور والدس نوجوان در 1 جولای 1992 از پنا سینکو کوپاس به بارسا آمد. در سپتامبر همان سال مجبور شد با خانواده اش به تنریف رود و تا سه سال بعد از آن نتوانست به بارسا برگردد.
بعد از اثبات تواناییهایش در تیم جوانان و بارسا (ب)، مربیان تیم در فصل 2003 - 2002 تصمیم گرفتند که وقت آمدن ویکتور به تیم اصلی فرا رسیده است. در ابتدا او و روبرتو بونانو به طور نوبتی درون دروازه قرار می گرفتند اما او آن فصل را به عنوان دروازه بان اصلی بارسا به پایان رساند
او فصل 2004 - 2003 را به عنوان عضوی از 11 نفر اصلی تیم شروع کرد و نمایشهای بسیار خوبی از خود نشان داد و به تیم کمک کرد تا در رده های بالای جدول قرار گیرد.
موقعیت:
او دروازه بان بسیار قدرتمندی است. علی رغم سن کمش، علاقه زیادی به راهنمایی و هدایت دفاعش دارد. او وجه تشابه زیادی با دروازه بان تیم ملی آلمان،اولیور کان، دارد. خود ویکی از علاقه مندان به کان است.
در اولین فصل حضورش، نسبت به اینکه کی باید از دروازه خارج شود کمی متزلزل بود اما اکنون این ضعف را به خوبی برطرف کرده است. او پتانسیل فوق العاده ای دارد و برای یورو 2004 تا آستانه حضور در تیم ملی پیش رفت اما در آخرین لحظات جایش را آرانزوبیا، دروازه بان بیلبائو، گرفت
افتخارات:
بارسا:
- قهرمان لالیگا: 2004 - 2005
- قهرمان سوپر جام اسپانیا: 2005 - 2006
نام: ویکتور والدز آریباس (شماره 1)
وزن: 78 کیلوگرم
محل تولد: هاسپیتالت دل لیوبرجات (اسپانیا)
زمان تولد: 14 ژانویه 1982
قد: 183 سانتیمتر
زندگینامه:
ویکتور والدس نوجوان در 1 جولای 1992 از پنا سینکو کوپاس به بارسا آمد. در سپتامبر همان سال مجبور شد با خانواده اش به تنریف رود و تا سه سال بعد از آن نتوانست به بارسا برگردد.
بعد از اثبات تواناییهایش در تیم جوانان و بارسا (ب)، مربیان تیم در فصل 2003 - 2002 تصمیم گرفتند که وقت آمدن ویکتور به تیم اصلی فرا رسیده است. در ابتدا او و روبرتو بونانو به طور نوبتی درون دروازه قرار می گرفتند اما او آن فصل را به عنوان دروازه بان اصلی بارسا به پایان رساند
او فصل 2004 - 2003 را به عنوان عضوی از 11 نفر اصلی تیم شروع کرد و نمایشهای بسیار خوبی از خود نشان داد و به تیم کمک کرد تا در رده های بالای جدول قرار گیرد.
موقعیت:
او دروازه بان بسیار قدرتمندی است. علی رغم سن کمش، علاقه زیادی به راهنمایی و هدایت دفاعش دارد. او وجه تشابه زیادی با دروازه بان تیم ملی آلمان،اولیور کان، دارد. خود ویکی از علاقه مندان به کان است.
در اولین فصل حضورش، نسبت به اینکه کی باید از دروازه خارج شود کمی متزلزل بود اما اکنون این ضعف را به خوبی برطرف کرده است. او پتانسیل فوق العاده ای دارد و برای یورو 2004 تا آستانه حضور در تیم ملی پیش رفت اما در آخرین لحظات جایش را آرانزوبیا، دروازه بان بیلبائو، گرفت
افتخارات:
بارسا:
- قهرمان لالیگا: 2004 - 2005
- قهرمان سوپر جام اسپانیا: 2005 - 2006
گواردیولا
 | ||
| شناسنامه | ||
|---|---|---|
| نام کامل | خوزپ گواردیولا ای سالا (به کاتالان: ژوزپ گواردیولا ای سالا) | |
| زادروز | ۱۸ ژانویه ۱۹۷۱ | |
| زادگاه | سانت پدور اسپانیا، اسپانیا | |
| قد | ۱۸۰ سانتی متر | |
| اطلاعات باشگاهی | ||
| باشگاه کنونی | ||
| پُست | هافبک تدافعی | |
| باشگاههای جوانان | ||
| بارسلونا | ||
| باشگاههای حرفه‌ای | ||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی(گل) |
| (۱۹۹۰ – ۲۰۰۱) | بارسلونا | ۶ (۲۶۳) |
| تیم ملی | ||
| (۱۹۹۲ – ۲۰۰۱) | اسپانیا | ۵ (۴۷) |
| دوران مربیگری | ||
(۲۰۰۸ – ۲۰۰۷)
| بارسلونا ب | |
متولد ۱۹۷۱ ژانویه ۱۸ در Santpedor، بارسلونا، کاتالونیا)- جوزپ گواردیولا ای سالا معروف به پپ گواردیولا فوتبالیست سابق اهل اسپانیا و سرمربی کنونی باشگاه فوتبال بارسلونا است..
محتویات |
سابقه به عنوان بازیکن [ویرایش]
گواردیولا به عنوان یک هافبک دفاعی و حضور موثر در اکثر بازی‌های شغلی خود را با بارسلوناایفا کرده‌است، او همرا با تیم رویایی یوهان کرایف موفق به کسب اولین قهرمانی جام باشگاههای اروپا شد. پپ گواردیولا محصول آکادمی جوانان باشگاه فوتبال بارسلونا است. بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۱، ۳۷۹ بار برای تیم بارسلونا در پست هافبک دفاعی به میدان رفت.
اولین بازی حرفه‌ای وی در تاریخ ۱۶ دسامبر ۱۹۹۰ برابر تیم کادیس و در کنار یوهان کرایف بود که او را بدل به بکی از مهره‌های کلیدی و محبوب بارسا کرد. بازی با دو گل به سود بارسا پایان یافت.
همچنین آخرین حضور وی در بارسلونا در تاریخ ۱۷ ژوئن ۲۰۰۱ در مقابل تیم والنسیا بود که به برد سه بر دو بارسا انجامید.
حضور در سری آ ایتالیا [ویرایش]
پس از ترک نیوکمپ که ورزشگاه و خانهٔ اختصاصی تیم بارسلونا است، وی پیشنهاداتی از باشگاه‌هایی چون نیوکاسل، وستهام، تاتنهام، لیورپول، میلان و اینتر میلان داشت اما سرانجام در سال ۲۰۰۱ به تیم برشا پیوست. پس از آن در سال ۲۰۰۲ به باشگاه رم و پس از آن مجددا به تیم برشا پیوست. حضور وی در سری آ به دنبال مثبت اعلام شدن تست ناندرولون (با دوره محرومیت ۴ ماهه) با موفقیت چندانی همراه نبود.
حضور در باشگاههای مکزیک [ویرایش]
پس از مدت کوتاهی حضور در تیم الاهلی قطر، به دنبال درخواست خوان مانوئل لیو سرمربی تیم مکزیکی دورادوس د سینالوآ فصل ۲۰۰۶ را در این تیم گذراند. ۶ ماه پس از آن و با سقوط تیم مکزیکی به دسته پایین تر، وی به عنوان بازیکن خود را بازنشسته اعلام کرد.
حضور در تیم ملی اسپانیا [ویرایش]
در سال ۱۹۹۲، کاپیتان گواردیولا به همراه المپیک اسپانیا به مدال طلای بازهای المپیک دست یافت.
اولین بازی ملی او در اکتبر ۱۹۹۲ در برابر تیم ایرلند شمالی از سری رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴بود که به تساوی بدون گل انجامید. گواردیولا در جام جهانی ۱۹۹۴ عضو تیم ملی بود اما جام جهانی ۱۹۹۸ را به علت مصدومیت از دست داد. در زمان مربی گری خاویر کلمنته او جام ملت‌های اروپای ۱۹۹۶ را از دست داد. سر انجام در جام ملت‌های ۲۰۰۰ (یورو ۲۰۰۰) به تیم ملی دعوت شد.
آخرین حضور گواردیولا در تیم ملی در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۱ در یک بازی دوستانه برابر تیم ملی مکزیک بود که با یک گل به سود اسپانیا پایان یافت.
حضور در تیم ملی کاتالونیا [ویرایش]
گواردیولا یکی از حامیان استقلال ایالت خود مختار کاتالونیا است. در بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵ هفت بار برای کاتالونیا به میدان رفت.
دوران مربی گری [ویرایش]
گواردیولا در ۲۱ ژوئن ۲۰۰۷ از سوی خوان لاپورتا به مربی گری بارسا برگزیده شد. وی به سیستم ۳-۳-۴ تمایل دارد.
دوران مربی گری وی با جدایی رونالدینیو، دکو، زامبروتا، جیووانی، ادمیلسون، اوله گر و سانتیاگو ازکه رو از بارسا و با پیوستن دنی آلوس، سیدو کیتا، مارتین کاسه رس و خرارد پیکه به بارسا بود.
اولین حضور گواردیولا به عنوان مربی در تیم بارسلونا در سومین دور مقدماتی جام باشگاههای اروپا (۹_2008) برابر تیم ویسلا کراکوو لهستان بود که با جهار گل به سود بارسا خاتمه یافت.
افتخارات در زمان بازیگری با تیم بارسلونا [ویرایش]
- قهرمانی در جام باشگاههای اروپا (۱۹۹۲)
- قهرمانی در جام برندگان جام اروپا (۱۹۹۷)
- ۶ بار قهرمانی در لالیگا (۹۹ – ۹۸ – ۹۴ – ۹۳ – ۹۲ – ۱۹۹۱)
- ۲ بار قهرمانی در کوپا دل ری (۹۸ – ۱۹۹۷)
- ۴ بار قهرمانی در سوپرجام اسپانیا (۹۷ – ۹۵ – ۹۳ – ۱۹۹۲)
- ۲ بار قهرمانی در سوپرجام اروپا (۹۷ – ۱۹۹۲)
- قهرمانی در بازی‌های المپیک سال ۱۹۹۲ با تیم ملی اسپانیا
افتخارات در زمان مربی گری [ویرایش]
- قهرمانی لالیگا:3
09-2008 , 10-2009 , 11-2010
- قهرمانی جام حذفی اسپانیا:1
09-2008
- قهرمانی سوپر جام اسپانیا:3
2009, 2010, 2011
- قهرمانی جام قهرمانان اروپا:2
09-2008 , 11-2010
- قهرمانی سوپر جام اروپا:2
2011 و 2009
- قهرمانی جام باشگاههای جهان
اسپانیا
| کشور پادشاهی اسپانیا Reino de España اسپانیا | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
 | ||||||
| پایتخت (و بزرگترین شهر) | مادرید شرقی′۲۴°۱۳ شمالی′۳۱°۵۲ / ۱۳٫۴غرب ۵۲٫۵۱۷جنوب / -۱۳٫۴;-۵۲٫۵۱۷ | |||||
| زبان رسمی | اسپانیایی | |||||
| نوع حکومت | پادشاهی مشروطه | |||||
| نام حاکمان • پادشاه • نخست‌وزیر | خوان کارلوس اول خوسه لوییس رودریگس زاپاتِرو ( PSOE ) | |||||
| مساحت | ||||||
| - | مساحت | ۵۰۴،۷۸۲کیلومتر مربع (۵۰ام) | ||||
| - | آب‌ها (٪) | ۱٫۰۴ | ||||
| - | تراکم جمعیت | ۲۳۱٫۱/km۲ (۳۴ام) | ||||
| تولید ناخالص داخلی | (تخمین ۲۰۰۶) | |||||
| - | مجموع | ۲٫۰۶۹ بیلیون دلار (۵ام) | ||||
| - | سرانه | ۳۱٬۴۷۲ دلار (۱۷ام) | ||||
| شاخص توسعه انسانی (۲۰۰۳) | ۰٫۹۳۰ (بالا) (۲۰ام) | |||||
| واحد پول | یورو (€)۱ (EUR) | |||||
| منطقه زمانی | CET (ساعت جهانی+۱) | |||||
| - | تابستانی (DST) | CEST (ساعت جهانی) | ||||
| دامنه اینترنتی | .es | |||||
| پیش‌شماره تلفنی | +۳۴ | |||||
| ۱ تا پیش از سال ۲۰۰۲: پزوتا | ||||||
اسپانیا (به اسپانیایی: España) کشوری واقع در شبه‌جزیره ایبری در جنوب غربی اروپا و از اعضای اتحادیهٔ اروپا است. نام رسمی اسپانیا، پادشاهی اسپانیا و پایتخت آن، مادرید می‌باشد. این کشور در شمال با فرانسه و آندورا، در غرب با پرتغال، در جنوب با جبل‌الطارق و مراکش و همچنین دارای مرزهای دریایی در شرق با دریای مدیترانه، و در غرب و شمال با اقیانوس اطلس است.
سرزمین اسپانیا با ۵۰۴٬۰۳۰ کیلومتر مربع مساحت، ۵۱امین کشور پهناور جهان و دومین کشور بزرگ اروپای غربی بعد از فرانسه است که شامل قسمت اعظم شبه‌جزیره ایبری، جزایر بالئارس، جزایر قناری، شهرهای سبته (Ceuta) و ملیله در شمال قارهٔ آفریقا و برخی جزایر دیگر واقع در مقابل سواحل این قاره و خود شبه‌جزیره‌است.
زبان رسمی این کشور اسپانیایی است که امروزه ۵۰۰ میلیون نفر سخنور دارد. [۱]
محتویات[نهفتن] |
تاریخ [ویرایش]
عصر باستان [ویرایش]
قدیمی‌ترین ساکنان شبه‌جزیره بوشهر تشکیل دهندگان تمدّن‌های ایبری و باسکی بوده‌اند. در هزاره اول ق.م.، بخشی از اقوام سلت وارد مناطق شمال غربی شبه‌جزیره شدند. از آمیزش سلت‌ها و ایبرها هم، تمدن سلت‌ایبری در مناطق مرکزی به وجود آمد. در همین دوره، فنیقیان شهرهایی را در کرانه‌های مدیترانه و در سواحل اقیانوس اطلس در جنوب کشور بنیان گذاشته -مثل کادیس، مالاگا و غیره- و در آنها صنعت را رونق دادند. یونانیان هم به قصد تجارت با مناطق داخلی به عمارت بنادری در کرانه‌های شمالی مدیترانه پرداختند.
در قرن سوم ق.م.، قرطاج برای دفاع از شبکه تجاری خود در برابر رم، وارد شبه‌جزیره شده و به استعمار مناطق ایبرنشین و سلت‌ایبرنشین پرداخت. مرکز قرطاجیان در شبه‌جزیره، بندر مهم قرطاج هدشت نوین (Cartagena ی کنونی) بود. طیّ جنگ‌های پونیک، که بین قرطاج و جمهوری رم به وقوع پیوسته است، شبه‌جزیره ایبری مرکز قشون‌کشی‌های کارتاژیان به سمت رم بود. بعد از دومین جنگ پونیک، رومیان تسخیر شبه‌جزیره را شروع کردند و این روند تا سال ۱۹ ق.م. ادامه داشته است.
با پیروزی رومیان، شبه‌جزیره ایبری جزو امپراتوری رم شد. روند رومی‌سازی زبانی، فرهنگی و اقتصادی در اواخر قرن دوم ق.م. شروع شد. اسپانیای کنونی نام و اکثر زبان‌ها و اساس شبکه جادّه‌های خویش را از این دوره به ارث برده‌است. عمق رومی‌سازی اسپانیا تا حدّی بوده‌است که سه تن از امپراتورهای رم (Traianus، Hadrianus و Theodosius I) و همین طور فیلسوف رواقی بزرگ سنکا (Lucius Anneus Seneca) و شعرای نامداری چون مارتیالیس (Marcus Valerius Martialis) و لوکانوس (Marcus Annaeus Lucanus) در این سرزمین به دنیا چشم گشودند.
اوّلین شواهد موجود، تاریخ رواج مسیحیت را در اسپانیا به قرن چهارم م. می‌رسانند. در سال ۳۸۰، امپراتور تئودوسیوس اوّل مسیحیت را دین رسمی کلّ قلمرو رم اعلام کرد.
سده‌های میانه [ویرایش]
در قرن پنجم میلادی، گروه‌هایی از اقوام ژرمانیک به اضافه‌ی یک قوم ایرانی به اسم الان‌ها امپراتوری رم را که به مرحله انحطاط خود رسیده بود تسخیر کردند. از این میان، قوم ویزیگوت در اسپانیا قدرت را به دست گرفت و سلسله پادشاهی‌ای تشکیل داد که قلمرو آن کلّ شبه‌جزیره و مناطق جنوب فرانسه را در بر می‌گرفت. مذهب آنها، بر خلاف اکثر ساکنان اسپانیا که کاتولیک بودند، آریوئی بود تا این که در سال ۵۸۹ م. رکاردوس اول به مذهب کاتولیک روی آورد. ویزیگوت‌ها به کشور خودشان هیسپانیا می‌گفتند.
در سال ۷۱۱ م. هیسپانیا مورد حمله مسلمانان عرب و بربر، به رهبری طارق بن زیاد قرار گرفت و بعد از چند سال، تقریباً تمامی سرزمین‌هایش با اسم اندلس به صورت یکی از ولایات تحت سلطه‌ی بنی امیه دمشق در آمد. بعد از سقوط حکومت امویان دمشق، در سال ۷۵۶ م. یکی از آنها به اسم «عبدالرحمان داخل» موفق به تاسیس یک امارت مستقلِ از خلفای نوپای عباسی در قلمرو اندلس شد. تثبیت قدرت سیاسی این امارت و رقابت بین‌المللی با عباسیان بغداد و فاطمیان مصر باعث شد در سال ۹۲۹ م. عبدالرحمان سوم لقب خلیفه را اتخاذ کند.
دوره‌ی خلافت اموی، که اوج قدرت سیاسی مسلمانان در شبه‌جزیره‌ی ایبری به شمار می‌رود بعد از یک قرن تسلط با "فتنه اندلس" ختم یافت. اختلافات داخلی گوناگون به جنگ‌های داخلی و تشکیل امارت‌های جداگانه ملوک‌الطوایفی انجامید که سلطان برخی از آنها مسلمان بود و برخی دیگر در نیمه شمالی شبه‌جزیره تابع کلیسای رم بودند. تضعیف تدریجی امارات اسلامی باعث شد امارات مسیحی قلمرو خود را بسط بدهند و به مرور نیز متحد شوند. در قرن سیزدهم م.، شبه‌جزیره به پنج تا مملکت تقسیم شده بود: آراگون، ناوار، کاستیل یا همان کاستیا (به زبان اسپانیایی Castilla)، پرتغال و گرانادا که از این پنج تا تنها گرانادا تحت سلطه خداندان مسلمان بنی نصر بوده است.
در سال ۱۴۶۹ م.، اتحاد دو مملکت مسیحی کاستیا و آراگون با وصلت ایزابلای یکم کاستیا و فردیناند دوم آراگون متحقق شد. گسترش دامنه‌های تحت سلطه مسیحیان با تکمیل تصرف جزایر قناری توسط کاستیا در سال ۱۴۷۸ م. ادامه یافت، و بعد از آن نیز با امضای کاپیتولاسیون تحویل گرانادا در ۱۴۹۲ م. توسط ملک ابوعبدالله محمد دوازدهم، که طبق آن پادشاهان کاتولیک ایزابلا و فردیناند موظف رعایت دین اسلامی ساکنین گرانادا شدند. با تحویل گرانادا آخرین هسته سلطه اسلامی در شبه‌جزیره‌ی ایبری پس از ۷۸۱ سال از میان رفت. در همان سال٬ کریستف کلمب با سرمایه‌گذاری ملکه ایزابلا کاشف جهان نو شد و باز در همان سال نیز فرمانروایان کاتولیک دستور به ترک مذهب و گرایش به مسیحیت میا اخراج یهودیان از اسپانیا بعد از بیش از دو هزار سال سابقه حضور شبه‌چزیره ایبری. مدتی پس از اخراج یهودیان٬ مسلمانان نیز مجبور به ترک مذهب یا به خروج از اسپانیا شدند. برای تعقیب انحرافات از مذهب کاتولیک و تقیه‌ی یهودیان و مسلمانان٬ ملکه ایزابلا از سال ۱۴۸۰ م. دادگاه انگیزیسیون را تاسیس کرده بود. روند تمرکز قدرت در شبه‌جزیره با تصرف ناوارا توسط ملک فردیناند در سال ۱۵۱۲ ادامه یافت، که این امر باعث شکلگیری مرزهای اصلی اسپانیای کنونی شد.
عصر مدرن [ویرایش]
اسپانیا در قرون جدید (۱۶ و ۱۷ م.) قوی‌ترین کشور استعمارگر جهان بوده‌است.
جنگ داخلی [ویرایش]
حکومت اسپانیا تا۱۹۳۱ م. مشروطه بود و در آن سال به جمهوری تبدیل شد. در ژوئیه ۱۹۳۶ ارتش اسپانیا کوشید دولت جمهوری اسپانیا را ساقط کند. نتیجه این عمل جنگ داخلی بود که در آن ۳۰۰٬۰۰۰ نفر مردند. آلمان نازی و ایتالیای فاشیست به حمایت از ژنرال فرانکو و نیروهای ملّی گرایش پرداختند. اتّحاد جماهیر شوروی و بریگاد بین‌المللی در جبهه جمهوری خواهان می‌جنگیدند. در ۱۹۳۹ فرانکو در جنگ داخلی پیروز شد
ورود در نظام سیاسی اروپایی [ویرایش]
امروزه حکومت اسپانیا مشروطه سلطنتی و پادشاه آن خوان کارلوس است.
کابینه زنانه [ویرایش]
در سال ۲۰۰۸ نخست وزیر اسپانیا، خوزه لویس زاپاترو، دومین کابینه خود را که برای نخستین بار اکثریت را زنان تشکیل می‌دهند معرّفی کرد: ۹ وزیر زن در مقابل هشت مرد. رکورد جوان ترین وزیر تاریخ اسپانیا نیز در این کابینه با حضور بیبیانا آیدو، زن جوان ۳۱ ساله شکسته شد. در کابینه پیشین این نخست وزیر تعداد وزیران مرد و زن برابر بود. این حرکت برای اسپانیا که تا ۳۰ سال پیش از آن، در دوران فرانکو، مردان حقّ قانونی داشتند که در انظار عموم زن خود را کتک بزنند، حرکت بزرگی محسوب می‌شود.[۲]
وزیران این کابینه عبارتند از :
وزیران جدید [ویرایش]
- کریستینا گارمندیا، وزیر نوگرایی
- میگل سباستیان وزیر صنعت
- سلستینو کورباچو وزیر کار
- بیبیانا ایدو وزیر مساوات
- بئاتریس کوردور وزیر مسکن
- کارمه چاکن وزیر دفاع
وزیران ابقا شده [ویرایش]
- النا اسپینوسا وزیر محیط زیست
- الفردو پرس روبالکابا وزیر کشور
- میگل انخل موراتینوس وزیر امور خارجه و همکاری
- برنات سوریا وزیر بهداشت
- سسار انتونیو مولینا وزیر فرهنگ
- النا سالگادو وزیر مدیریت اجتماعی
- ماریانو فرناندس برمخو وزیر دادگستری
- مرسدس کابررا وزیر آموزش
- ماریا ترسا فرناندس دلا وگا معاون اول نخست وزیر
- پدرو سولبس همزمان معاون دوم نخست وزیر و وزیر اقتصاد [۳]
تقسیمات کشوری [ویرایش]
اسپانیا ۱۷ بخش خودمختار دارد. از سوی دیگر کشور اسپانیا به ۵۰ استان نیز تقسیم شده است که به این ترتیب هر کدام از بخش‌های خودمختار خود به یک یا چند استان تقسیم گردیده‌اند. برای نمونه ناحیه اکسترمادورا از دو استان کاسرس و باداخوس تشکیل شده است. علاوه بر این هر استان به تعدادی شهرستان تقسیم شده است و هر شهرستان به تعدادی دهستان. اسپانیا ۸۱۰۸ دهستان دارد.[۴]
پرجمعیّت‌ترین شهرها [ویرایش]
هر دهستان اسپانیا به طور میانگین ۵٬۳۰۰ نفر جمعیت دارد، امّا دامنه تغییرات زیاد است. پرجمعیّت‌ترین دهستان اسپانیا شهر مادرید با ۳٬۱۲۸٬۶۰۰ (۲۰۰۶) نفر جمعیّت است. در حالی‌که چندین دهستان نیز وجود دارند که جمعیتشان کمتر از ۱۰ نفر است. جدول زیر ده تا از پرجمعیّت‌ترین دهستان‌های اسپانیا را نشان می‌دهد.
# | شهر | بخش خودمختار | جمعیت[۵] (۲۰۰۶) |
|---|---|---|---|
| ۱ | مادرید | الگو:Country data مادرید | ۳٬۱۲۸٬۶۰۰ |
| ۲ | بارسلونا | الگو:Country data کاتالونیا | ۱٫۶۰۵٫۶۰۲ |
| ۳ | بالنسیا | الگو:Country data بالنسیا | ۸۰۵٫۳۰۳ |
| ۴ | سبیا |  اندلس | ۷۰۳٫۳۱۳ |
| ۵ | ساراگوسا | الگو:Country data آراگون | ۶۳۹٫۱۸۱ |
| ۶ | مالاگا | اندلس | ۵۶۰٫۶۳۱ |
| ۷ | مورسیا | الگو:Country data مورسیا | ۳۱۶٫۹۹۶ |
| ۸ | رودسر | الگو:Country data جزایر قناری | ۳۷۷٫۰۵۶ |
| ۹ | پالما | الگو:Country data جزایر بالئارس | ۳۷۵٫۰۳۸ |
| ۱۰ | بیلبائو | الگو:Country data باسک | ۳۵۳٫۱۳۵ |